Een patiënt met een verstoord lichaamsbewustzijn beschouwt een lichaamsdeel niet langer als onderdeel van het eigen lichaam. Zoiets kan bijvoorbeeld optreden na een beroerte: de patiënt ziet zijn arm en ontkent dat deze bij hem hoort. Neuropsychologe Haike van Stralen, verbonden aan de Universiteit Utrecht en het UMC Utrecht Hersencentrum, doet onderzoek naar lichaamsbewustzijn. In het Amerikaanse tijdschrift Cognition concludeert zij dat het aangenaam aanraken van de arm een grote, positieve invloed heeft op het lichaamsbewustzijn.
Het experiment dat de Utrechtse wetenschappers gebruikten, staat bekend als de rubber hand illusion. Daarbij vragen de onderzoekers aan gezonde vrijwilligers hun armen op een tafel te leggen. Bij een van de armen wordt een schot geplaatst, zodat deze voor de eigenaar van de arm niet langer zichtbaar is. Wel zichtbaar is zijn andere arm en een nagemaakte, rubberen arm. De onderzoekers streelden vervolgens tegelijkertijd op eenzelfde wijze de rubberen en de onzichtbare arm en hand. Vooral de langzame strelingen over de arm en de bovenkant van de hand ervoeren de deelnemers als aangenaam. En het waren juist deze aangename aanrakingen die ervoor zorgden dat de deelnemers de rubberen hand meer als eigen lichaamsdeel beschouwden: bij aangename aanraking was de illusie van de rubberen hand als onderdeel van het eigen lichaam het grootst. Volgens Van Stralen betekent dit dat langzaam, liefkozend strelen over de arm meer lichaamsbewustwording creëert.
