Van ‘ongelukkig verstappen’ naar allerbeste stap

Haar enkelbanden kan Amber Horn wel zoenen. Ja, ze scheurden lelijk, maar ze leidden haar ook naar het pad dat ze nu bewandelt: naar een nieuw leven als fysiotherapeut. Dat lijkt een heel andere richting. Toch ziet Amber vooral grote overeenkomsten: “Ook straks wil ik dienstverlenen en mensen blij maken!”

Op Schiphol landde in maart 2020 een vliegtuig van TUI vanuit Lanzarote. Aan boord, als lid van de crew, Amber Horn. Een bijzondere vlucht voor de 22-jarige Volendamse, want als stewardess had ze voor het eerst haar ouders aan boord. Dat het tevens haar laatste vlucht zou zijn, wist Amber toen nog niet. Het besef dat corona een abrupt eind zou maken aan haar leven als stewardess, kwam snel erna. “Ik begon in 2016 aan een MBO-opleiding luchtvaartdienstverlening aan het ROC en ben na mijn stage bij TUI blijven hangen. Ik wilde graag dienstverlenend bezig zijn én reizen naar mooie bestemmingen. En het uniform maakte het ideale plaatje van stewardess helemaal af”, vertelt Amber. Voordat ze het luchtruim koos, moest ze wel eerst vier weken met haar neus de dikke boeken in en trainen voor alle procedures aan boord. Dik twee jaar vloog ze de wereld over. De ene keer naar Zanzibar, dan weer naar Curaçao, en een volgende keer naar Miami. “Het was echt heel leuk om te doen. De verantwoordelijkheid, plus steeds weer nieuwe verhalen van steeds weer nieuwe passagiers. Je bent voor iedereen het aanspreekpunt: sommigen zijn heel veeleisend, anderen heel gezellig. In die twaalf uur in de lucht bouw je toch een band op.”
 

Mooi, maar slopend

Haar werk als stewardess bracht Amber naar allerlei exotische oorden. “De echt bijzondere bestemmingen zijn gewild bij alle collega’s, dus daar vlieg je maar af en toe op. Andere kom je veel vaker. Zoals Curaçao. Als je daarheen moet en na één nachtje slapen alweer terug, is dat echt slopend. Dat is lopendebandwerk.” De twijfel over haar toekomst als stewardess zat al in Ambers hoofd toen ze na haar vlucht uit Lanzarote thuiskwam en haar uniform uittrok, niet wetende dat het de laatste keer zou zijn. “Na die vlucht kwam de lockdown en viel alles stil. Dan is het niet gek dat mijn lichting van dertig collega’s als eerste te horen kreeg dat contracten niet werden verlengd.”
 

Op zoek naar iets anders

Veel lotgenoten hadden het daar lastig mee, maar Amber niet. De Volendamse – naar eigen zeggen toch meer huismus dan globetrotter – zag het als een mooie kans om iets anders te gaan doen. Drie maanden van bezinning braken aan. Amber: “Dienstverlenen is wat ik wil, dus ik dacht eerst over iets in toerisme en hotellerie. Maar eigenlijk zocht ik toch iets anders, al wist ik niet precies wat.” Het was op dát moment dat haar enkelbanden aan de bel trokken tijdens een rondje rennen over een Duitse camping; scheur, pijn, au. Een tocht naar de fysiotherapeut was de enige optie. Daar viel opeens het kwartje: “Ik zat daar bij de fysio en merkte dat ik heel precies wilde weten wat er nou aan de hand was in mijn enkel. Ik kwam helemaal enthousiast thuis en toen vroeg mijn vriend of fysiotherapie niet iets voor mij was.” Die spontane vraag kreeg al gauw een staartje. De periode van bezinning was ineens voorbij, want het lampje begon fel te branden. “Ik heb me er meteen in verdiept en de volgende dag schreef ik me in voor een opleiding van vier jaar”, zegt ze, nog altijd hoorbaar vrolijk verrast door haar eigen resolute besluit.
 

Parttime in de boeken

Omdat een fulltimestudie na haar eerdere werk als (fulltime) stewardess niet echt de voorkeur had, was een parttimeopleiding een betere keuze. “Ik ben gewoon gaan googelen op fysiotherapie en thuisstudie, en kwam zo terecht bij NCOI en uiteindelijk bij Pro Education. Dat was precies wat ik wilde. Afgelopen oktober ben ik begonnen. ”Het eerste jaar staat helemaal in het teken van de menselijke anatomie. Het eerste halfjaar gaat over de bovenste helft van ons lichaam en het andere halfjaar over de onderste helft. Ook het afnemen van intakes en het stellen van diagnoses door het testen van hypotheses komt aan bod. Amber: “Er zijn zoveel verbanden in het lichaam die je kunt leggen, dat is echt super interessant. Wanneer iemand pijn in de schouder heeft, kan dat zo veel oorzaken hebben... Kom daar dan maar eens achter. Daar ga je dan samen naar op zoek.” Ook komt er in het eerste jaar van de opleiding al een stuk zelfreflectie aan bod. Daadwerkelijk zelf behandelen, dat staat Amber later tijdens haar opleiding nog te wachten.
 

Thuis studeren

Het studeren doet Amber voornamelijk thuis. “Ik ga één dag per week in Utrecht of Amsterdam naar school voor praktijklessen. Het is één ding om over een spier te lezen in een boek, het is iets anders om bij medestudenten die spier daadwerkelijk te voelen en vraaggesprekken te oefenen. De lesstof gaat dan echt leven.” Een stap in de goede richting is ook de baan als receptioniste die ze vond bij Fysio Amsterdam, waar patiënten na een uurtje fysiotherapie soms opgelucht weer de deur uitwandelen. “Als alles meezit, kan ik mijn werk en stage straks combineren. Sterker nog, er werken hier therapeuten die net als ik eerst zijn begonnen aan de receptie. Dat is wel een inspiratie, net als de patiënten die vaak heel dankbaar weer vertrekken.”
 

Fascinerend

Tijdens haar studie leert Amber ook alvast veel bij haar collega’s van Fysio Amsterdam. “Het beste doen voor de patiënt, dat is het allermooiste. Dienstverlening is natuurlijk de grote overeenkomst tussen mijn werk als stewardess en mijn toekomst in de fysiotherapie. Als therapeut heb je misschien nog wel meer impact; in de lucht bezorg je mensen een leuke vakantiereis, maar die kunnen ze ook vrij snel weer vergeten. In de fysiotherapie kun je echt problemen verhelpen en levens verbeteren. Je werk heeft meer blijvende impact.” De komende tijd moet Amber flink aan de studie met verschillende modules, maar ze kijkt er reikhalzend naar uit. “Ja, het kost me veel tijd, maar dat maakt me niets uit; ik wil alleen maar méér leren. Het is fascinerend hoe ons lichaam werkt en hoe oefeningen helpen bij het herstel en het weer sterk worden.”
 

Aanraden

Amber is daarvan zelf het levende bewijs: ook met haar enkelbanden is het weer helemaal goed gekomen. Amber: “Ik heb het heel erg naar mijn zin nu. Mooi hoe alles op zijn plek valt, al gaat dat nooit vanzelf. Ik ben hartstikke blij met de keuze die ik heb gemaakt, en heb er geen seconde spijt van. Deze keuze voor een opleiding fysiotherapie níet maken, daar had ik vroeg of laat zeker wél spijt van gekregen. Ik kan het iedereen aanraden.”
 

Ons magazine Pro Health

Dit interview komt uit onze nieuwe editie van het magazine Pro Health. Wil je meer lezen over de trends en ontwikkelingen in het paramedisch vakgebied? Bekijk het magazine hier.